Çılgınlık bu!

Bikaç gündür bi kafede oturup kafamı boşaltmak için çizim yapıyorum.

Son zamanlarda öğrendiğime göre insanlar beni egoist ya da farklı farklı şekillerde tanımış.

Halbuki kendi içimde kime ne katarım, nasıl iyilik peşinde koşarım gibi amaçlarım var hayatta.

Her şeyin üstüne bir de tamamen bütün insanlık tarafından yanlış anlaşıldığım gerçeği eklendi.

Problem değil aslında insanların ne düşündüğü. Ama bütün insanlığın ne düşündüğü etkiliyor insanı.

Hayata devam mı etmeli yoksa son mu vermeli diye düşünürken afilli bir soğuk çay içiyorum. Çılgınlık bu.

Eğer olur da bir gün istediğim her şeyden vazgeçersem, insanlar yüzündendir. Soğuk çay güzel bu arada.

Evde bunalıyorum. Benim aşırı ve gereksiz sıkılganlığım evde çizim yapmama müsaade etmedi. Ben de evin yanına yeni açılan Rau kafede takılıyorum. Self servis hoş bir yer. Zırt pırt ne istersiniz diye darlayan yok. Ama dün çok ilginç bir şey yaşandı. Garson başka müşteriye tavsiye verecekken ''Hindistan cevizi sever misiniz?'' demesin mi?

Kaçamıyorum ki kendimden. Her yerde bişeyler... Herhade her yere de kendimi götürdüğüm için. Yalnız buzu fazla bu çayın, eridikçe tadı kaçıyor.

Sakinlik çöktü üstüme son zamanlarda. Ama bu beni korkutuyor. Cinayet işleyebilecek kadar sakinim. Öyle bi tepkisizik hasıl oldu. Hayırlısı olsun...

Tüm bunları düşünürken afilli bir çay içiyorum. Hayat işte, çılgınlık tamamen. Ve ben buna asla alışamayacağım sanırım.